Deve sahibi anlatıyor :
Bir gün devem beni çok yormuş ve kızdırmıştı. O gün ne yaparsam inat edip duruyordu. Buna bir ders vermek gerekir kararına vardım. Onu bir ağaca bağladıktan sonra elime bir sopa alıp dövmeye başladım. Bir demedim iki demedim… Hayvancağız yere düşene kadar sopayla vurdum. Sonra burnuna onun dışkısından sürünce ayağa kaldırdım.
Bu olaydan sonra birkaç gün uslu durdu. Ama ben dikkatliydim. Bana saldırabilirdi çünkü.
Bir gün komşularla oturuyorken deve eğitimi konusunda uzman saydığımız biri;
“Komşu, senin devede garip haller görüyorum. Bunlar pek hayra alamet sayılacak şeyler değil. Aman dikkatli olasın. Sen evdeyken de dışarıdayken de bu hayvan hep seni gözetleyip duruyor. Tedbirini al ve dikkat et!” diyerek uyardı.
Adama teşekkür ettim. “Allah senden razı olsun, tedbirimi alacağım” dedim.
Daha sonra bir plan düşündüm. Ben normalde evin önüne yatağımı serer yatardım. Bir akşam devenin görmediği bir anda yatağımı serdim ve içine bir yastık koyup üstünü yorganla örttüm. Bakayım ne yapacak bu hayvan diye dama çıkıp gözetlemeye başladım.
Biraz sonra deve yatağa doğru dikkatlice yürüdü. Demek benim yatakta olduğumu zannetmişti. Ses çıkarmadan yavaştan yatağa yanaştı ve üzerine çullandı. Göğsünün ön tarafıyla yataktakileri vuruyor, dişleriyle de parçalıyordu. Yatağı bu şekilde dağıttıktan sonra yerine dönmeye başladı. Ve tam bu anda ben yukarıdan ona bağırdım. Beni görür görmez böğürerek etrafında dönüp dolanmaya başladı ve çok geçmeden yere yıkıldı. Sabah gidip baktığımda devenin ölmüş olduğunu gördüm.
Sonra komşulara olayı haber verdim. Beni deve konusunda uyaran adam bir öneride bulundu: “Gelin şu deveyi parçalayalım da bakalım neden ölmüş acaba?” dedi.
Devenin göğsünü açınca kalbinin patladığını gördük. Demek hırsla böğürerek döndüğünde kalbinin patlamış olduğunu anladık.
Ve deve sahibi anlatıyor:
"Ben hiç aralıksız rüyalarımda daima o deveyi görüyorum. Ölümüne sebep olan o şiddetli böğürmesiyle beni kovalayıp duruyor hep".
Zulüm ve işkence bir hayvanı bu kadar etkilerse, artık zulme uğrayan insanları siz düşünün.
(Çevirilerimden)
Ne bir insana, ne hayvana, canlıya ve hatta doğa ve bitki örtüsüne bitkilere zulüm, hakaret ve insafsızlık doğru değildir, haramdır.
Halife Ömer bin Abdülaziz(ra) artan zekat mallarından dağ başındaki kuşlara dağıtın da müslümanların ülkesinde kuşlar açlıktan ölüyor denmesin diye ferman çıkarmıştır.