Ebû Hüreyre Abdurrahmân b. Sahr’dan (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: “Allah, sizin cüsselerinize ve şekillerinize değil, kalplerinize ve amellerinize bakar.” (Müslim, Birr, 33)
Şekil ve cüsse görsel üstünlüğü ifade eden kavramlardır. Cüsse gücü, şekil ise güzelliği, yakışıklılığı ifade etmektedir. Bu hadis Allah'ın huzurunda şekil ve gösterişin değer ifade etmediğini göstermesi açısından önemlidir. Burada vurgulanan insanın niyetidir ki bu da onun amellerini şekillendirir.
Yani Allah kalbinize bakar derken, yaptığınız ibadetlerin riya olup olmadığını bilir, denilmektedir. Riya ise gizli şirk olarak değerlendirilen büyük bir günahtır. Bir diğer değer verilen husus ise davranışlardır. Ancak kalp ve amel birlikte zikredilince makbul amelin gösterişten uzak olmasının da altı çizilmektedir. Özellikle günümüzdeki fenomenlerin, görsel şovuyla öne çıkanların, güzelliğiyle kendini pazarlayanların, gücüyle insanlar üzerinde tahakküm kuranların Allah katındaki değerine vurgu yapması veya Allah'ın nelere değer verdiğini göstermesi açısından bu hadisi farklı bir bakış açısıyla ele almalıyız. Hadis bize aslında insanın kendisiyle yüzleşmesine işaret etmektedir. Aynanın karşısına geçip vicdanıyla konuşmasını istemektedir. Bu şeklinle, gücünle, davranışınla neyi hedefliyorsun? Birilerini küçümsemeyi mi, birilerine dalkavukluk yapıp haksız bir kazanç elde etmeyi mi, birilerinin gözüne girmeyi mi, yoksa gerçekten sadece bir insanın güzel görünmesinin kendisine verdiği değer olduğu için mi? Bu yüzleşme çok önemlidir. Çünkü insanın kendisine değer vermesi kibir, zulüm değildir.
Müslüman temiz, güzel ve güçlü olmalıdır. Mesele güzel ve güçlü olmakta değildir. Kibir ve zalim olmakla alakalıdır. Dış görünüşüyle ki bu güzelliği, bedensel gücü ve statüsüyle kibir ve zulüm olacak bir enaniyet içine girmemelidir. Yoksa insanın güzel, güçlü ve statü sahibi olması kötü değildir.
Kötü olan kibir ve zulümdür.