Yaşam ve ölüm birbirlerinden ayrılmayan ikili.
Zaman; yaşam ve ölümü birbirine bağlayan yol.
Arada zincir misali.
Zincirin uzunluğu ise yolun mesafesi sanki.
Bazen çok kısa bazen ise uzun.
İki yol arasında ki en büyük azık.
Yaşama hayat veren su misali;
Durduğu an her şey biter ve yaşam bir an/da yok olur!
Zamanla birlikte var olan yaşam;
ve yaşamla birlikte yok olan zaman!
Yaşama kalite katan zaman;
her ikisinin de değerli kılan ise ölüm!
Üç günden ibaret olan zaman.
Dün, bugün ve yarın.
Aynı yaşam, zaman ve ölüm gibi.
Yaşam dün, zaman bugün, ölüm ise yarın.
Günler olmazsa zaman olmaz, zaman olmazsa ise günler.
Dün yaşandı bugün yaşanıyor yarın ise yaşanacak mı bilinmez.
Dünü yaşarken de dün de değildik, bugün de gün de değiliz.
Hep yarınların telaşı, geçmişin ise bize bıraktığı hüznü. Her ikisini yaşayayım derken bugün elden giden zaman.
Ve zamanı yaşayamadan” su gibi akıp gidiyor ‘’elimizden!
*
Yaşam ve ölüm;
bir madalyonun iki yüzü olsa da aslında bir bütün!
Kişiye özel bir tasarım.
Birbirini tamamlayan iki gerçek yüz misali.
Zamanın ve yaşamın neresinde beklediği meçhul, her ikisinin içinde gizemini koruyor!
Ölüm; zamanın getirdiği bir gerçek, yaşamın bittiği an!
Her şeyin zamanı olsa da ölümün zamanı yok.
Yaşama da, zamana da hayat veren ölümsüzlük.
Bir bütün hâlinde yaşam ve zaman hızla ölüme doğru ilerliyor.
İkisinin de bitiş yolu ölüm zamanın ve yaşamın içinde bekleyen sonsuzluk.
