MASKELER DÜŞERKEN
Okul sıralarında bize okutulan “Çağdaş Batı Uygarlığı” masalının, aslında bir kurgu olduğu artık gizlenemez bir gerçektir. Sözde insan hakları, özgürlükler, eşitlik gibi kavramlar sadece Batı'nın kendi menfaatine hizmet ettiği sürece geçerli olmuştur. O çok övünülen “hümanizm” anlayışı da sahte bir maskeymiş meğer. İnsanı yüceltmekten söz edenler, söz konusu insan Gazze’de, Yemen’de ya da İran’da olunca sessizliğe gömülmüş, hatta zalimle aynı safta yer almıştır.
Oysa Allah buyuruyor:
"Ey iman edenler! Allah için hakkı ayakta tutan, adaletle şahitlik eden kimseler olun. Bir topluluğa olan kininiz sizi adaletsizliğe sevk etmesin. Adil olun; bu, takvaya daha yakındır."(Mâide, 8)
Bir zamanlar "İnsanlığın umudu" diye sunulan Milletler Cemiyeti nasıl tarihin tozlu raflarında yok olup gittiyse, onun makyajlanmış devamı olan Birleşmiş Milletler de bugün aynı akıbete doğru sürüklenmektedir. Zira tarafsızlık maskesi düşmüş, çifte standartları ayyuka çıkmıştır. Gazze’de çocuklar, kadınlar, yaşlılar katledilirken sessiz kalanlar; Tel Aviv’de İran’ın füzesi bir binaya isabet olunca insan hakları diye feryat etmektedirler. İnsanlığın vicdanı buna susamaz.
Kur’ân der ki:
"Zulmedenlere meyletmeyin, sonra size de ateş dokunur."(Hûd, 113)
Güçlünün değil, haklının yanında durmak, insan olmanın ve erdemli kalmanın temel şartıdır. Zulüm kimden gelirse gelsin, karşısında dimdik durmak gerekir. İşte bugün İran’a yapılan saldırı bu ilkenin yeniden test edildiği bir andır. İran saldıran değil, saldırıya uğrayan bir ülkedir. Kendini savunması en doğal hakkıdır. Bu hak, Birleşmiş Milletler’in de tanıdığı bir ilkedir ama ne yazık ki Batı bunu bile İran’a çok görmektedir.
Bugün Türkiye’de sağcısıyla solcusuyla, inananıyla inanmayanıyla vicdan sahibi herkes bu zulmün karşısında durmakta ve İran’ın yanında yer almaktadır. Çünkü erdem coğrafya tanımaz, ideolojiye bakmaz; sadece hakikate yönelir. Bir insan, başka bir insanın uğradığı zulme sessiz kalıyorsa, hangi fikre sahip olursa olsun, insanlık vasfını yitirmiştir.
Nitekim Kur’ân der ki:
"Kim bir insanı, bir cana karşılık olmaksızın veyayeryüzünde bozgunculuk çıkarmaksızın öldürürse, bütün insanları öldürmüş gibi olur."(Mâide, 32)
Dünya bir maskeler sahnesidir. Herkesin taktığı maskeler, bir bir düşmektedir. Bugün Gazze bu maskeleri düşürdü, yarın başka coğrafyalar düşürmeye devam edecek. Ama bilinmelidir ki bu maskeler en net şekilde Mahkeme-i Kübra’da düşecektir. Orada ne lobiler ne müttefikler ne çıkar ağları kimseyi kurtaramayacaktır.
“Zalimler için yaşasın cehennem!” (Zümer, 16)
Çünkü onların toprakları, kendi elleriyle inşa ettikleri birer cehenneme dönüşecektir. Zulüm, sadece mazlumu değil, zalimi de tüketir. Bu yüzden insanlık için en büyük direniş; vicdanla, adaletle, merhametle zulmün karşısında durmaktır.
Rabbimiz!
Zulmün kol gezdiği bu dünyada bizi suskun dilsizlerden, korkak gözlerden eyleme!
Mazlumun sesine kulak veren, zalimin karşısında dimdik duran adil kullarından eyle bizi.
Bize hakkı hak bilip uymayı, batılı batıl bilip ondan uzak durmayı nasip eyle.
İdeolojiler değil, iman belirlesin yönümüzü… Coğrafyalar değil, vicdan çizsin yolumuzu.
Ey yürekleri tartan Allah’ım!
Kalbimize öyle bir merhamet, öyle bir adalet duygusu ver ki;
zulüm kimden gelirse gelsin, yüz çevirmeyelim.
Erdemli olmayı, yürekli olmayı, bedel ödemeyi göze alarak,
hakikatin safında sebatkâr kalmayı bize lütfet.
Gazze’deki, İran’daki, Yemen’deki, Doğu Türkistan’daki ve dünyanın dört bir yanındaki mazlumları yalnız bırakma Allah’ım!
Onları sabırla, dirayetle, inayetinle destekle.
Zalimlerin tuzaklarını başlarına çevir.
Bizi de mazluma ses, zalime set kıl.
Ve sonunda…
Bizi bu maskeler dünyasında yüzü ak, alnı açık, kalbi pak olanlardan yaz.
Ahirette yüzümüzü kara çıkarma.
Zalimlerden değil, hakkı savunanlardan eyle bizi.
Âmin.
