Hayatta korumamız, muhafaza edip özen, önem, hassasiyet gösterip, yaşatıp, sürdürmemiz gereken bir çok husus, değer ve de bağ vardır.
Bu değer, husus ve bağları sağlamlaştırıp, koruyup kollamamız, muhafaza edip, yaşaması ve devam etmesi için itina, özen, önem, hassasiyet göstermemiz gerekir.
Bağ demek; "sevgi, ilgi, ilinti, ilişki, irtibat ve hukuk demektir".
Önce yüreklerde sevgi, saygı, hürmet ile başlayan ve insanlar arasında, zamanla da bir hukuka dönüşen diyalog, bağ ve bağlantı biçimine" akrabalık, arkdaşlık, ahbaplık, yakınlık, dostluk, kardeşlik ve de komşuluk diyoruz"...
Bugün, yaşadığımız toplumda, gittikçe zayıflama, çürüme ve çözülme ve de yok olmaya başlamış olan dost, ahbap, aile, kardeş, arkadaş, akraba, cemiyet, cemaat, komşuluk vb. ile olan bağ, bağlantı, ilgi, ilişki ve de hak ve hukukumuzu, azami derecede muhafaza etmeli, sürdürmeli ve de devam edip kopmaması için de çaba, gayret göstermeliz.
Bugün, gittikçe bencilleşen, bireyselleşen bir toplumda, bu bağ, bağlantı, ilgi, sevgi, ilişki ve bağları, koruyup geliştirmek, bir kat daha önem arzetmektedir.
Bu bağlar, zamanla görüşmeye görüşmeye, arayıp sormama, gidip gelmeme sonucunda, gittikçe zayıflamakta, belli bir müddet sonrada tamamen kaybolmaktadır.
Bu bağları bir kaç madde ile ele alacak olursak şayet;
1.Rabbimiz (cc) ile olan dikey bağ ve bağlantı, (hukukumuz)
2.İman bağı, akide bağı,
3.Aile bağları,
4.Kardeşlik bağımız,
5.Akrabalık bağları
6.Anne baba ile olan bağımız,
7.Komşuluk bağları,
8.Ümmet bağımız,
9.Cemiyet ve cemaat bağımız,
10.Arkaşlık, dostluk, ahbaplarla olan bağımız,
11.Eşimiz ile bağımız vb...
Bütün bu bağlar, üzerinde "önem, özen, itina ve hassasiyetle" üzerinde durulması gereken ve de asla ihmal edilmemesi gereken bağlardır.
Rabbimiz (cc) kitabında, "müminlerden" bahsederken, onlar ki (mü'minler) Allah'ın birleştirilmesini istediği bağı, koparıp atmazlar. Yani, o bağa önem verir, özen, ilgi, itina gösterir ve hassasiyetle de, bu bağların güçlenip, gelişip, sağlamlaşıp, korunması ve de kopmaması için gayret gösterirler diye bildirmektedir.(Rad suresi)
(O fasıklar ki) Onu kesin olarak onayladıktan (ve hakikatin farkına vardıktan) sonra, Allah’ın ahdini (Cenab-ı Hakka verilen iman ve itaat sözlerini) bozarlar, Allah’ın kendisiyle birleştirilmesini emrettiği şeyi (akrabalık, arkadaşlık ve Hakk davayla irtibat bağlarını) ise koparırlar ve yeryüzünde fesat çıkarırlar. İşte bunlar hüsrana uğrayanlardır.
Yukarıda, bir kaç madde ile sıraladığımız, bağları güçlendirecek birçok etken vardır. Başta selam, aramak sormak, sevmek, ilgi, alaka, sevgi, fedakarlık, diğergamlık, hediyeleşmek, ihtiyaç anında ihtiyaçları (yardımlaşmak) gidermek vb...
Ayrıca da, bu bağları gözetmek, korumak, kollamak, geliştirmek, kadir ve kıymetini bilmekte, "imani ve insani" bir görev ve sorumluluktur.
Bugün, yaşadığımız dijital çağda, insanlar gittikçe bireyselleşmekte, içine kapanmakta, yalnızlaşmakta ve akabinde de sosyal, ailevi, toplumsal, psikolojik, ekonomik sorun sıkıntı ve hastalıklar alabildiğince ilerlemektedir.
Yaşadığımız çağın en büyük hastalıklarından birisi de, kalabalıklar içerisinde yalnız kalma ya da insanın kendini yalnız hissetmesidir. Yalnız insan korkak, kaygılı, çaresiz, ruhsuz bir durum ve konumdadır.
Son yıllarda, bu olumsuz ve kötü gidişattan etkilenen inanç gruplarından birisi, belki de en başat olanı da müminlerdir.
Müslüman olmamız bize, yukarıda çokça ifade ettiğimiz gibi, bu tür bağları, azami derecede koruyup, kollamamız ve de olabildiğince de güçlendirmemizi emrettiği halde, bugün inanmış mü'minler olarak bizler, gittikçe bu bağlardan ve bağlantılardan kopmakta ve Rabbimizin (cc) istemiş olduğu, tüm bağları gözetip koruma noktasında büyük bir zaafiyet göstermekteyiz.
İnsan, nihayetinde birey değil, toplu olarak yaşayan ve toplumsal görev ve sorumlulukları olan bir varlıktır. O'nun doğru, ideal, sağlıklı, mutlu, huzurlu ve de üretken olmasını sağlayacak olan, temel faktör, etken toplumdaki diğer birey ve gruplarla olan güçlü bağıdır.
Şayet, sağlıklı bir birey, aile, toplum ve medeniyet oluşturup, onu imar, inşa, ihya edip, ayrıca da onu yaşatıp, koruyup, yükseltmek ve yüceltmek istiyorsak, bunu öncelikle ve özellikle insanlar arasındaki sevgi, muhabbet, dayanışma, yardımlaşma, sosyal adalet, diğergamlık, ünsiyet vb. Ulvi değerlerimizi yaygınlaştırıp, geliştirerek ve ilerleterek gerçekleştirebiliriz...
İslam medeniyetinin (buna insanlık medeniyeti de diyebiliriz) temel referansı ve dinamikleri bunlardır.
Bu bağlarımızı, koruyup, gözetmek imani, insani ve İslami bir vazife, görev ve sorumluluktur. Ayrıca da, "keyfi değil, zaruridir."
Öncelikle ve özellikle, bizim akide(iman,inanç) temelinde, Rabbimiz (cc) ile olan bağ ve bağlantımız çok önemli bir yer tutmaktadır. Biz buna "dikey bağlantı" diyoruz.
Yani Rabbimizle (cc) olan bağımız. Bu yüce, "kulluk" bağını her an, her daim, her zaman ve zeminde devam ettirmeli, Rabbimizle(cc) olan bağ, bağlantı, ilişki ve ahdimize daima sadık olmaya, azimli ve kararlı bir şekilde, bu bağı güçlü tutmaya, kopmaması için azami derecede gayret sarfetmeliyiz...
Müminler Rableriyle (cc) olan bağ ve bağlantılarından almış oldukları özellik, güzellik ve de manevi mesaj ve gıdaları, Rabbimizin(cc) kulları olan diğer insanlara ki, bunların "inanç, düşünce, kültür, gelenek, kavrayış, anlayış, yaşayış ve giyiniş" vb. Şeyleri bizden çok farklı olsa dahi(!) onlarında, bizim gibi bir insan olmaları hasebiyle ki, bu hususta Hz.Ali (kv)ye atfedilen çok veciz bir cümlede "mü'minler dinde, İslamiyette kardeşimiz, diğer insanlar ise insaniyet'te kardeşimizdir. "
Ayrıca da koruyup, kollayıp, gözetmemiz gereken bağların, en başında da anne baba, ebeveynlerimizle olan bağlarımız gelmektedir. Çünkü onlar, bizi bu dünyaya gedirip, bizler daha aciz, çaresiz, zayıf bir vaziyette iken o büyük insanlar, bir çok fedakarlık sonucu bizi büyütüp, besleyip, tüm ihtiyaçşarımızı giderip ayrıca da, bizlerin daha iyi, nitelik, özellik, eğitim, kaliteli bir insan ve de iyi bir kul olmamız için, büyük bedel ve fedakarlıklar göstermişlerdir.
“Ey münâfıklar! Siz iş başına geçecek olursanız, yeryüzünde fesat çıkarır, akrabalarla ilginizi kesersiniz, değil mi? İşte Allah’ın lânete uğrattığı, kulaklarını sağır, gözlerini kör ettiği kimseler bunlardır” (Muhammed sûresi-47)
Yine Allah Resulü (as) bir hadis-i şerifinde; "sizin en hayırlınız diğer insanlara faydalı olanınızdır" buyurıyor.
Yani insanların, her türlü sorun, sıkıntı ve çözülmesi gereken problemlerine, imkanlar dahilinde el atmak, yarasına parmak basmak ve bunlara çare ve çözümler üretmekte bir insan ve de müslüman olmamızın temel gerek ve gerekçelerinden birisidir.
Rasûlullah (as) …Allâh’a ve âhiret gününe îmân eden kimse, akrabasına iyilik etsin!..” buyurmuştur. (Buhârî, Edeb, 85; Müslim, Îmân, 74, 75)
Bizler, ne kadar çok yüreğe dokunabilir ve insanlarla olan, her türlü, müsbet manadaki, bağ ve bağlantımızı geliştirebilirsek, o oranda insan ve Müslüman olabiliriz.
Toplum içinde yaşamanın, insanı rahatsız edici, nefsine ağır gelen, rahat ve rehaveti yok edici, bir takım özellikleri içinde barındırdığı da bir gerçektir.
Ayrıcada, toplumsal sorumluluk ve mesuliyetler, bir çok bedel ödemeyi gerektirebilir. Ama bundan başka bir çaremizde yoktur. Yalnızlık Allah'a mahsustur. Bundan dolayı da, "bizim inancımız tüm insanlarla" insani anlamda, en azından asgari anlamda, bir bağ, bağlantı ve de hukuk geliştirip, toplumsal ve bireysel sıkıntı ve problemlere el atıp, gücümüz ve imkanlar çerçevesinde bunlara çare ve çözümler üretmemiz bu konuda ortak akıl, irade oluşturmamız gerekir.
Hülasa; sağlıklı, temiz, medeni, huzur ve barış içinde, her açıdan gelişip, kalkınmış, müreffeh bir insan ve toplum olmanın yolu, yukarıda da ifade ettiğimiz gibi, bizlerden istenen, tüm bağlara riayet edip, ayrıca da bu bağların korunup, kollanıp, gelişip, kuvvetlenmesi için azami derecede de, çaba ve gayret göstermemiz gerekir...
Selam ve dua ile...
