İmanı bir bahçeye benzetecek olursak ibadetler o bahçenin nadide çiçekleri konumundadır.
İmanı görkemli bir ağaç olarak düşünecek olursak ibadetler o ağacın meyve yüklü dalları hükmündedir.
İmanı hayat tarlasına atılmış bereketli bir tohum olarak resmettiğimizde ibadetler o tohumun filizleri durumundadır.
İman rahmana verdiğimiz sözümüzdür.
İbadetler sözümüzün arkasında durduğumuzu gösteren fiilerimizdir.
İman iddiamızdır, ibadetler ise iddiamızı ispatımızdır.
İman kulluk binamızın temelidir.
İbadetler ise o binayı inşa eden amellerimizdir.
İman insanda kulluk bilincini ihya eder.
İbadetler ise o bilincin üzerine kulluk kimliğinden neşet eden karakterler inşa eder.
İbadetleri bu açıdan incelediğimizde namazın istikamet, orucun sabır, zekatın cömertlik, haccın da yakin gibi erdem ve faziletleri birer karaktere dönüştürerek insanı kuşattığını müşahade ederiz.
Esasen bütün ibadetler insanı müsbet manada değiştirmek için vardır.
İnsanı en çok etkileyen ve değiştiren ibadet hiç kuşkusuz hac ibadetidir. Seküler algı operasyonları ve manipülasyonlarla hac ibadetine düzenlenen itibar suikastinin yegane sebebi hac ibadetinin işte bu dönüştürücü gücüdür.
Şeytani yaşam tarzı, fikir, düşünce, akım,
kurum ve kuruluşlar açısından bakıldığında inkar denizinde isyan sularında boğmaya kastettikleri insanı o derekeden kurtarıp onu alıp önce mukaddes beldelere götürüp sonra da kendine getiren hac ibadeti hakkında intikam niyetine ne yapılsa ne yazılsa ne söylense azdır.
İnsanı kendine bile yabancılaştırma derekesinden kurtarıp aslına, özüne ve ruhuna döndüren hac ibadeti inkar cephesinin daima ilk hedefi olmuştur.
Batı cephesinin işbirlikçi taşeronları aracıyla asırlardır bu toprağı mayalayan değerlerle sürdürdüğü sinsi savaşta en çok saldırdığı değerlerin başında hac ibadeti gelir.
Hac ibadetine duydukları öfkeden dolayı hac ve hacı ile romanlarında kendilerine göre bir hacı karakteri oluşturup habire kin kustular.
Tiyatro, film ve dizilerinde utanmadan ve usanmadan alay ettiler. Şiir, şarkı ve türkülerinde sıkılmadan ve arlanmadan dalga geçtiler. Peki kültür, sanat ve edebiyat cephesinde hedef tahtasına oturtulup durmadan kurşunlanan o karakter nasıl bir karakterdi?
İşte o kutsal beldelere ticaret ve seyahat için değil, sadece ibadet için gitmiş bir insanda hac ibadetinin inşa ettiği o soylu karakterin bazı özellikleri..
Hacı, içinde yaşadığı cemiyeti temsilen Rahmanın rahmet sofrasında ağırlamaya davet ettiği aziz bir misafirdir.
Hacı, aşkıyla yanıp tutuştuğu o kutlu iklimin gurbetinden, hasretinden ve firkatinden kurtulmuş bir bahtiyardır.
‘’Hacı davetini aldım Allah’ım
Yolunu buldum Allah’ım’’ beyitine
‘’Geldim Allah’ım’’ diyen bir hak aşığıdır.
Hacı, varılacak yere varmış girilecek yere girmiş, görülecek şeyi görmüş ve durulacak yerde de durmuş bir İslam neferidir.
Hacı, ‘’bir ibadet yaptım hayatım değişti’’ diyebilen bir hakikat sevdalısıdır.
Hacı, ‘’bu mübarek diyarlara beni servetim, şöhretim değil. Nasibim getirdi’ diyen kısmetli bir ariftir.
Hacı, bütün ayrılık ve farklılıkları vahdet potasında eriten bir tevhid eridir.
Hacı, bütün yolların Roma’ya, Paris’e, Brüksel’e, Moskova’ya, Washington’a değil, Başkentler başkenti Mekke’ye çıktığını hissederek idrak eden mükerrem şehrin aydınlattığı ‘’sahici bir münevverdir.’’
Hacı, ufkunda iki cihan güneşi yüreğinde kutlu bir davanın aşk ateşi ve gözlerinden dökülen sel misali gözyaşıyla rıza, rahmet ve cennet istikametine doğru yola revan olmuş, sadık bir hak yolcusudur.
Hacı, hacı olmakla yetinmeyip hacı kalmaya ve hacı ölmeye niyet etmiş müstakim bir şahsiyettir.
Hacı, hakkın hatırını âli görerek onun hor gördüğünü hor, hoş gördüğünü de hoş gören bir sadakat timsalidir.
Hacı, yüzünü sürdüğü toprakları kutsal kılan değerlerin bir ömür izini sürmeye cehd etmiş bir hakikat izcisidir.
Kaynak: Milat Gazetesi
