Hadi hep beraber kolumuza "Gucci" markalı çantamızı takıp, "Christian Dior” valizimize eşyalarımızı koyup Filistin'e gidelim.
iPhone telefonlarımız ile savaşın en çıplak halini resmedelim.
Sonra...
Susuzluktan kuruyan dudakları "Erikli" ile ıslatalım...
Dökülen kanları "ACE” ve "Ariell" ile pak tertemiz, bembeyaz hale getirelim.
"Yumoş" ile katılaşmış vicdanları yumuşatalım.
"nescafe" ile uyuyan beyinleri uyandıralım.
"Dove" ile kirlenen elleri yıkayalım.
Yalın ayakları "Adidas" ile giydirelim.
Uzunca kurulan yer sofralarına "Coca Cola" yerleştirelim.
Müslümanların katılaşmış kalplerini "Alarko" ile ısıtalım.
Yıkılan mabetleri Birleşmiş Milletler ile inşa edelim.
Boşalan dolapları "Carrefour"dan dolduralım.
Yaşanan katliamı "National Geographic" 'de belgesel haline getirelim.
Ölen çocukları "Time" dergisine manşet yapalım.
Yetimhanelere girip çocukları "KFC" ile doyuralım.
Ve "Kinder" ile müthiş sürprizler sunalım.
Şarapnel parçaları ile yaralanmış yüzleri "Garnier" ile pudralayalım.
Tozlanmış saçları "Head & Shoulders" ile yıkayalım.
İsrail'in yaptığı zulmü "HP” bilgisayardan herkese duyuralım.
Mezarlıklara gidip ölen çocukların mezarına "Danino” bırakalım.
Yetim kalan yavruların ellerine "Burger King" verelim.
Ve kimsesiz, başıboş kalan herkesi toplayıp, yapılan soykırıma sessiz ve sağır kalan Müslüman ülkelere gönderelim.
Belki o zaman vicdanımıza “ensar” olma payesi takar, kendimizi biraz olsun affettiririz.
Bunca sessizlikten, bunca vurdumduymazlıktan sonra, vücudumuza serin serin serpilen bir “barış anlaşması”yla avuturuz kendimizi.
Ve unuturuz…
Bir çocuğun son nefesini, bir annenin yitirdiği evladını, bir toprağın kanla sulandığını.
Ama hâlâ unutmayanlar var...
Boykotla, dua ile, dirençle, yürekle dimdik duranlar…
Selam olsun onlara.
Selam olsun unutmayanlara.
