Geçmiş dönemlerde CHP, bazı partilerle birlikte bir siyasi ittifak kurdu. Bu partiler arasında DEM Parti de yer alıyordu. Eğer seçim kazanılsaydı, bu ittifakı oluşturan tüm partiler kurulacak hükümetin doğal ortakları olacaktı. Örneğin, Zafer Partisi Genel Başkanı ile Kemal Kılıçdaroğlu arasında yapılan bir anlaşmada, İçişleri Bakanlığı ve Millî İstihbarat Teşkilâtı'nın Zafer Partisi'ne bırakılacağına dair sözler verildiği kamuoyuna yansımıştı.
O dönemde hâlâ silahlı eylemlerini sürdüren PKK’ya açık destek veren DEM Parti, bu ittifakın bir parçasıydı. PKK'nın dağ kadrosundaki yöneticileri de DEM Parti’nin CHP ile birlikte hareket etmesini destekliyor, bu birlikteliği AK Parti ve MHP’nin "faşizmini" yenmenin tek yolu olarak gösteriyorlardı.
Bugün ise çok farklı bir süreç yaşanıyor. Terörü bitirmek amacıyla AK Parti hükümeti, MHP ile birlikte hareket ederken, DEM Parti’yi de bölücü terör örgütünün etkisizleştirilmesi noktasında sürece dâhil etti. PKK'nın kurucu lideri Abdullah Öcalan, daha önce örgüte “ölümüne mücadele” çağrısı yapmışken, son açıklamalarında mealen şunları söyledi: “Silahlı mücadele dönemi bitti. Çağ değişti. Geçmişin ideolojik kalıplarıyla yürütülen şiddet yöntemleri artık çağın gerisinde kaldı.”
Bu ifadeler adeta bir manifesto niteliğindeydi. Örgüt mensupları her ne kadar ikna olmasalar da mecburen geri adım attılar. Hatta sembolik olarak bazı silahları yakarak bu süreci işaret ettiler.
Şimdi soralım: CHP’nin geçmişte DEM Parti ile kurduğu siyasi ittifak ile bugünkü AK Parti-MHP hükümetinin DEM Parti’yi de sürece katarak yürüttüğü terörle mücadele aynı şey olabilir mi
Bir yanda “terörü bitireceğiz” diyerek atılan somut adımlar var. Diğer yanda, seçim kazanmak uğruna, silahlı teröre destek veren bir yapıyla kurulan siyasi bir ittifak. Elbette bu ikisi birbirinin aynısı değildir.
AK Parti, terör örgütüne silah bıraktırıyor. CHP’nin siyasi ittifakı ise böyle bir amacı hiç taşımadı.
Bugün devlet, terör örgütüne "Bu iş silahla olmaz" dedirtiyor. CHP’nin ittifakı sürecinde böyle bir gelişme hiç yaşanmadı.
Silahlar susuyor. Kanın akması durduruluyor. Terörsüz bir Türkiye’nin yolu açılıyor.
Ancak bazıları hâlâ "eskiden şöyleydi, şimdi böyle" diyerek hatalı kıyaslara, yani kıyâs-ı fâside düşüyor.
Olayların farkında bile değiller. Bugünü, geçmişin aynısı zannediyorlar.
Yarım asırdır süren terör devri kapanıyor. Artık dağlarda teröristler olmayacak. Türkiye’ye karşı kullanılan dış bağlantılı terör mekanizması çöküyor. Terör, emperyalist çıkarların aracı olmaktan çıkarılıyor.
Fakat bazıları hâlâ aynı teraneleri geveliyor.
Ez cümle:
Geçmişte DEM Parti ile açık bir siyasi ittifak kuranlarla, bugün teröre karşı DEM Parti’yi de sürece katan hükümet aynı şeyi yapmıyor; tam aksine, birbirinin zıttı iki ayrı işi yürütüyor.
Birisi, terörü dolaylı olarak meşrulaştıran bir pozisyondaydı.
Diğeri ise, terörü bitirmek üzere DEM Parti’ye çağrıda bulunarak “Bu işi birlikte çözelim” dedi.
DEM Parti de bu çağrıyı kabul etti.
Elbette bu süreç, devletin derin aklı ve kararlı iradesiyle yürütülen stratejik bir hamlenin parçasıdır.
Bu nedenle, bu süreci sekteye uğratmaya çalışanlar belki de sonunda pişman olacaklardır.
Ve görünen o ki, devlet bu süreci tamamlayana kadar herhangi bir engeli tanımayacaktır.
