Bazı kitaplar yazılmaz, yaşanır. Tütün Yaprağı: Bir Adım Geri, Bir Hayat İleri de işte böyle bir kitaptır. Bu romanın her satırında çocukluğum, her sayfasında acıyla yoğrulmuş ama umuda tutunmuş bir hayat saklı. Bu kitap, sadece bir roman değil; hayata tutunma mücadelesinin, eksiklik değil farklılık olarak gördüğüm engelliliğimle yüzleşmenin, tütün kokulu Anadolu topraklarında büyüyen bir çocuğun gözünden dünyayı okuma çabasının hikâyesidir.
Küçük yaşlarda başlayan sağlık sorunlarım, bedenimi sınırladı belki ama ruhumu hiçbir zaman esir alamadı. Doktor arayışları, kapı kapı gezilen şifa durakları, bazen hastane koridorlarında, bazen sabahlara kadar uykusuzlukla geçen gecelerde biçimlendi hayatım. Umudun ne demek olduğunu, en çok umutsuzluğun kıyısında öğrendim.
Tedavi olma hayaliyle çıktığım bazı yolculuklarda evden kaçtım, kimi zaman sokaklarda kaldım, kimi zaman hiç bilmediğim kapılar çaldım. Ama hiçbir zaman vazgeçmedim. Çünkü içimde hep bir ışık vardı; bazen kısık, bazen titrekti belki ama hiç sönmedi.
O yolculuklardan birinde, kader beni Süleyman Demirel’le buluşturdu. Genç yaşta, henüz hayatın tokadını defalarca yemiş bir çocukken, ülkenin başbakanıyla aynı masada oturmak, derdimi anlatmak, hayata dair ilk kez ciddiye alınmak... Bu sadece benim için değil, benim gibi binlerce çocuk için bir kapı aralayacak kadar güçlü bir andı. O görüşme, hayatımda yeni bir sayfa açtı.
Tütün Yaprağı,Ömer Naci Yılmaz, 1. Baskı, Çıra Yayınları İstanbul
Kitabın adı boşuna “Bir Adım Geri, Bir Hayat İleri” değil. Çünkü bazen hayatta geri adım attığını sanırsın ama aslında o adım seni ileriye taşıyan bir sabırdır, bir tefekkürdür. Kitabımda, tütün tarlalarında çocukluklarını büyüten insanların hikâyelerine de yer verdim. Tütün sadece bir ürün değil, bir yaşam biçimiydi. Ama ben o yaprağın gölgesinde saklanmadım, oradan yürüdüm ışığa.
Bu roman, sadece bir engellinin hikâyesi değil. Aynı zamanda bir Anadolu çocuğunun yılmadan, küsmeden, inkâr etmeden verdiği onurlu bir var oluş mücadelesi. Ne fiziki bir eksiklik, ne sosyal etiketler beni durdurabildi. Yazmak benim için sadece kelimeleri dizmek değil, hayata yeniden tutunmaktı.
Tütün Yaprağı, çocuk yaşta hayal kurmanın, hayal ederken de acıyla dost olmanın romanı. Bu kitap yayımlandı, ilk baskısı okuyucusuna ulaştı. Geriye dönüp baktığımda, o küçük çocuğun bugün hâlâ yazıyor, anlatıyor ve umut aşılıyorsa, demek ki o mücadele boşuna verilmemiş.
Hayatın gölgelerinde saklanmadan, gölgelerin içinden yürüyenlere ithafımla…
