Eurovizyon yarışmalarında dış politikanın etkili olduğunu görünce halkımızın tamamına yakını sağ-sol ayrımı yapmadan sanatçımızın yanında yer alıp, Batı cephesine karşı sözlü atışa devam ederlerdi.
Güreşte, futbolda ve bütün yarışmalarda haksızlıklar yaptıklarında yine aynı atış devam eder.
İngiliz içişleri bakanı, içişleri bakanımız Sayın Sadettin Tantan’ı yarım saat beklettiğinde de aynı yazılar yazıldı.
“Gece yarısı ekspresi” filmi çekildiğinde de aynı tepki verildi.
Tayvan’a uygulanmayan kota Türkiye’ye uygulandığında da aynı tepki verildi.
Siyasette, sanatta, ekonomide, sporda her türlü ilişkilerde kinini kusan Batılılar, bizim birlikte hareket etmemize sebep oluveriyorlar.
İslam düşmanlığında mezhep veya meşrep ayrılığı yapmıyorlar.
1995 Nisan’ında NATO Genel Sekreteri W. Cleas, “Komünizm yıkılmıştır, bundan sonra düşman İslam’dır” dediğinde, filan mezhep veya filan meşrep ayrımı yapmadan düşmanlık yapacaklarını söylüyordu.
Hangi dalda olursa olsun, bir şekilde içlerindeki kin, dışlarına sızıveriyor.
Açık tarafı kapalı tarafından fazla olan bir kızımızın 2000’li yıllarda, Paris’te kuaförde sırası gelince Türk olduğunu anlayınca kuaför işlem yapmadığını yazmıştı magazin gazeteleri.
Amerika’da bir müddet kalan bir ateist profesörümüz, dönüşünde, arkadaşlarına anlatıyor: “Ortadoğu üzerine yaptığım bir konuşmaya girmeden önce açıkça ‘ateist’ olduğumu açıkladım. Konuşmam bittikten sonra sorular bölümünde, ‘Siz, Müslüman bir profesör olarak ….’ diyerek soruya başlıyorlar. Benim, ateist olduğuma hiç inanan olmadı. Adım Celaleddin, Ahmet, Mehmet, Osman, Ali mi sen ne dersen de, onlara göre Müslüman’sın” demişti, yıllar önce.
Parisli bayanlardan daha açık olan kızımıza, kuaför inanmadı.
Onun için “yaranma” hastalığı bize zarar verir, onlara vermez.
Kimliğimize sahip çıkalım.
Yurt dışına ve yurt içi seyahate çıktığımızda önce kimliğimizi aldığımıza dikkat ederiz, daha sonra paramıza dikkat ederiz.
Kişilik kimliğimizi de unutmamaya dikkat edelim.
Onlardanmış gibi davranırsak, biz kimliğini kaybetmiş durumunda olan turist gibi oluruz.
“Gel sana bizim vatandaşlık kimliğimizi verelim” demedikleri gibi karakolluk bile oluruz.
Kişilik kimliğimizi kaybedersek kuaför koltuğundan indiriveriyorlar.
Avrupa Birliği kapısında bekleme senemiz, altmış yılı doldurdu.
Alınmama sebebi halkımızın Müslüman olmasıdır.
Bütün bunlar, bizi parçalamak yerine birleştiriyor.
Türkiye’de bizi parçaladıklarını zannettikleri bir anda Akdeniz’deki olaylarda hemen bütün ırklar, renkler ve mezhepler bir araya geliverdiler.
Rabbimiz buyurur:
“Müminler, düşman birliklerini gördüklerinde, ‘İşte Allah ve Resulünün vaat ettiği budur. Allah ve Resulü doğru söyler’ dediler. Bu onların ancak iman ve teslimiyetini artırdı” (Ahzab süresi ayet 33/22).
Emekli bir bürokratımız anlatmıştı yıllar önce, “Ben kısa boylu olduğum için mahallenin zıpırları karşı mahallenin delikanlıları ile karşılaştıklarında beni öne sürerler, ben onların elebaşısının yanına varır, ‘Başını eğ, bir şey söyleyeceğim’ derim o da eğince bıyığından veya favorisinden tutup çekiştiririm. O beni tokatlamaya başlayınca bizim zıpırlar gelir onu döverlerdi. Meğer beni kullanıyorlarmış” diye anlatmıştı.
1974’de Kıbrıs olayında da Yunanistan’a, “Gir kavgaya, gemilerimiz Akdeniz’de” demişlerdi.
Savaş başlayınca, güçlü dürbünleriyle Yunan ordusunun kaçışını seyredip gülüşmüşlerdi.
Şimdi ise bir taraftan Ermenistan’a, öbür taraftan Yunanistan’a “cüce” muamelesi yapanlar, “Maşa” diye kullandıklarıyla kendi ellerini yakabilirler.
Avrupa’daki işçilerimizle Yunanlı işçiler, Avrupalıların gözünde aynı kabul edilirler.
Hatta Türk zannedilerek öldürülen birçok Yunanlı işçi vardır.
Bugünlerde hainlik yapanlar hariç, bir yanlış ideal uğruna silaha sarılanlar ve Batılıların gösterdiği hedefleri vuran guruplar da, silahın namlusunu, zıpır Batılılara döndürebilirler.
