Mustafa Kemal ve önderlik ettiği kadro, 'Müslüman Ahalinin uğruna savaştığı Hilafet, Saltanat, Vatan ve Şer'i Ahkâmın Uygulanması' olarak belirlenen gayelerine inanmadıklarını savaş bitince açığa vurdular. Onlara göre; sadece savaşın kazanılması için toplumun motivasyonunu sağlamak üzere kullanılan bu amaçlar gerektiği kadar kullanılmış ve artık bir değer ifade etmemektedir.
Ortak devlet kuracağını vadederek Kürtlerin desteğiyle siyasi otoriteye el koyan Cumhuriyetçi kadro, yönünü değiştirip Kürtleri düşman safına ittiğinden beri toplum devasa bir sorunla boğuşuyor.
Solcuların ve Alevilerin Kemalizme, Dindarların Devlete, Kürtlerin Batıya bağlılığında görüldüğü üzere herkesin katiline âşık olduğu bir ülkede yaşıyoruz.
İslam'a ve Müslümanlara verdikleri zarar ve yaptıkları saldırılar bakımından devletle Kürt siyasetini karşılaştıracak olursak; devletin kıyas kabul etmez biçimde önde olduğu görülecektir. Kürt siyasetinin asıl hedefi Kürtlerin haklarını gasp eden devlet olduğu için İslam'a ve Müslümanlara verdiği zarar oldukça sınırlıdır. Buna karşılık; topluma rağmen dayatmayla kurulan Ulus Devlet toplumsal hayatın belirleyici gücü olan İslam'ı ve Müslümanları öncelikli düşman olarak konumlandırmış, yüzyılların oluşmuş birikimini yok etmek için her yola başvurmuş, değerlerine saldırılarda bulun- muş ve onarılamayacak yıkımlara yol açmıştır. Bu açıdan bakıldığında; dindar camianın Kürt siyasetine karşı devletle paralel bir yerde durmasının makul, geçerli ve hakkaniyete uygun bir gerekçesi yoktur.