İran son yıllarda ciddi şekilde zayıfladı.
Özellikle kendi vekâlet savaşlarındaki gücünün azalması ve Suriye’deki Esad rejiminin durumu ile birlikte Hizbullah, Hamas, Irak’taki Haşdi Şaabi’nin etkisi azaldı.
Bu yüzden de günümüz İran’ı, yıllardır karşılaştığı darbeleri ilk kez kendi topraklarında yemeye başladı.
Batı ve Türkiye kaynaklı habercilerin İran ile ilgili gelişmeleri sübjektif yorumladıkları; genelde Batı medyasının bilgi ve bakış açısından değerlendirdikleri gerçeğin görünen yüzüdür.
Ben bu yazımda nispeten objektif iki farklı analizi ele alacağım.
Bahsedeceğim her iki yorumcu da vaktiyle İran’a sempatiyle bakan ve siyasi Mollaların dünya görüşüne paralel düşünceleri ileri süren aydın şahsiyetlerdir.
Her ikisiyle de tanışıp konuşmuşluğum var.
Bunlardan biri Kenan Çamurcu, diğeri gazeteci-yazar İslam Özkan’dır.
Çamurcu, gerçekleştiği dönemlerde İran İslam Devrimi’nin ideallerine sıcak bakıyor; siyaset ve fikir ehlinin görüşlerini önemli oranda paylaşıyordu.
Kendisi “Biz de İslamcı tecrübeden geliyoruz. 64 yaşındayım ve benim hayatımın büyük bölümü bu işlerde geçti…” diyordu.
Son yıllarda ise İran’da yaşananları benimsemediği anlaşılıyor.
İslam Özkan ise İran yönetiminin iç ve dış politikaları ile kendisi arasına mesafe koyuyor.
Tahran yönetiminin birtakım haksız ve yersiz icraatlarını açıkça eleştiriyor.
Ancak Batı emperyalizmi ve İsrail’deki politik ırkçı Siyonizm karşıtı bir tutum takınıyor; Hamas (Filistin), Hizbullah (Lübnan) ve Husi hareketi (Yemen) direnişinin yanında yer alıyor.
Özkan bu çerçevede İran’a yönelik savaş ile iç politikasını, Batı ve Türkiye’deki beylik değerlendirmelerden farklı bir tarzda değerlendiriyor.
Çamurcu’nun Ruşen Çakır ile yaptığı söyleşisindeki analize dayandırdığım bu yazımı, İ. Özkan’ın 30 Haziran 2025 tarihli TV 5 (Sadet Partisi çizgisindeki) kanalında dile getirdiği tahlil ve gözlemlerle tamamladım.
