Kumbarada birikmişler yazıya döküldüğünde orası rahatladı. Veren, verilenin algısıyla alan taraf kadar şenlendi. Umarım, veren ve alan gibi yazan ve okuyan da mutlu olur. Harflerin anlamlı dizilişleriyle edebiyat bir ruha daha dokunur. Çünkü kalp huzurun, kumbara biriktirmenin, vermek çoğalmanın, verememek de azalmanın dokunuşlarına vesile olur.
Sol yanımda birikmiş güvencem, kumbaramda şimdiye kadar güvenli bir yerdeydi. Şimdi paylaştıkça çoğalacağını düşündüğüm, maddi manevi, birikmişleri, yarım elma, gönül alma kabilinden, dostlarımla paylaşmayı, her daim bu yolu onlarla yürümeyi bir borç bildim.
Eminim ve son kararım...
