Hz Adem, “Ölümsüzlüğün” ve melekler gibi “mükemmel” olmanın büyüsüne kapılarak Şeytanın vaadlerinin ardına düşünce Cennetten alınmış ve yeryüzüne sürgün edilmişti. Şimdi de O’nun çocukları “ölümsüz” ve “mükemmel” olmanın büyüsüne kapıldı. Bu sefer ‘yasak meyveye’ el uzatmanın bedeli “insanlığını” kaybetmek oluyor.
Transhümanizm (Akışkan/Geçişken İnsan, Geçiş İnsanı) veya Posthümanizm (İnsan Sonrası) derken sadece korkunç bir hızla gelişmekte olan teknoloji ile önümüze çıkması muhtemel insan/robot/ bilgisayar/makine karışımı siborglerin çağının kastedilmediğini vurgulayalım.
Kavram bu manayı içeriyorsa da, çağrışımları bundan ibaret değil: Zira o bize, eşref-i mahlukat olan, yeryüzünde halife olan, ahlak ve erdem tanımları olan insanın ortalıktan kaybolmakta ve yerini ‘gelişmiş bir hayvana’ terk etmekte olduğunu da haber veriyor.