Başarısız olduğumda, yıkıldığımda yüreğimde bir fısıldama duyarım. Umutsuz olma, hadi bir kez daha dene!
"Asla vazgeçme" dediğinde insanlar genellikle büyük hayallerden söz eder. Oysa vazgeçmemek, bazen küçük gibi görünen ama derin anlamlar taşıyan anlarda saklıdır. Gün olur, bir karar verir insan: "Yeter!" der. Bu karar, dünyayı yerinden oynatacak kadar güçlüdür. Etrafındakiler ve tüm dünya sana "vazgeç" diye söylendiğinde, yüreğinin sesini dinle umudunun sesini dinle onlar sana "sakın vazgeçme, bir kez daha dene" diyecektir.
Hayal kurmak, ruhun gökyüzüne mektup göndermesidir. Her mektupta bir umut, her umutta bir yol gizlidir. Ancak o yolda yürümek... İşte orası çetin, bazen yalnız ve çoğu zaman yıpratıcıdır.
Hayal kuran herkes bilir: İnsanlar seni anlamayabilir. "Olmaz" derler. "Zor" derler. "Senin gibiler yapamaz," derler. Bazen bu sözler başkalarının ağzından, bazen kendi iç sesimizden çıkar. İçimizdeki o küçük, ama inatçı korku fısıldar: "Ya başaramazsan?"
Ama işin aslı şu:
Hayal kurmak cesaret ister. Vazgeçmemek ise inanç.
