Çok karmaşık düşleri varmış Borges'in
Kendinden bile sakladığı hayalleri varmış
Akşamları yorgun argın döndüğünde evine
Annesinin maun rengi yatağına oturup
Saatlerce konuşurmuş bomboş duvarlara.
Aslında birbirine bağlıymış üstadın düşleri
Bir zincirin halkaları gibi iç içe
Her halkanın içinden hızla geçip
Upuzun yolculuklara çıkarmış geceleri