yağmurun içinden geçer tren , el sallarız
ölümün yüzüne uzanır ellerim boş döner
ıslanırım ağaçlar üstüme yapraklarını döker
ıslak ve sıcak nefesine göç ederim rüya diye
kaçıncı durakta vurdu sessizlik
hani sonraki limanda buluşacaktık
bir sonrakinde yarın, öbür gün
el sallayan çocuklar nerde nerde
yıldızların kanatları sen nerdesin?