İslam’ın görünen ve yaşanan ufku olmak büyük bir iddia; ama gerekli…
İslam, insanlığa bir ilahi hitaptır; hem bu dünyada hem de ahirdünyada huzur bulmak için yüce bir davet.
Başka bir ifadeyle huzurlu bir yaşam için Allah’ın insanlığa hediyesidir. Bu hediyeyi hüsn-ü kabul olanlara Müslüman; Kübh-u red edenlere ise kâfir namıyla tesmiye etmiş ilahi irade: Bize de uymak düşer.
Allahtan insanlığa lütfedilen bu hediyeyi insanlığa kavl-ı leyyin ve kavl-ı sedid ile tebliğ ile insanlığı bundan haberdar edip yürüyen Müslümanlara islamcı diyoruz. Bir başka ifadeyle Allah’ın davasını dava edinen Müslümanlar.
İslam’ın insanlığa kurtuluş çağrısı bitmedikçe İslamcının da çağrısı, çabası, adaması bitmez.
Elbette zaman, zemin, şartlar, imkanlar tavır ve yöntemde farklılıklara yol açabilir; ancak gaye, duruş ve hedef asla değişmez, değişmemeli.
Müslüman atalarımızdan bize kalan mirasla bugünün İslamcısının ufku şu üç değerle tekmil ve tezyin olur: Hikmet, iffet ve adalet.
Hikmet bilmeyi gerektirir ki ma’rifetle malumdur. Neyi bilmeli? Sorusu elbette “üsvetün hesenetün” derecesinde bir donanım gerektirir.
Hikmet sahibi, hikmetli olmayan bir Müslümanın ne cirmi olabilir ki!
Hikmet, İslamcının ana kaidesi ise İffet de onun omurgasını teşkil eder. İffetimizi ahlakımızdan yani fıtratımızdan ve İslamî değerler manzumesinden alırız. Davranışlarımızın iffeti, aklımızın/zihnimizin iffeti, kalemimizin iffeti… İffetle ancak Müslüman güzel, iyi, hayr üzere bir yaşam ihdas edebilir.
Ve elbette bir menzil, bir ev, bir sistem olabilmesi için Adalet hem tavan/çatı ve hem de taban yani üzerine oturulacak zemindir.
Adalet sahibi olabilmenin olmazsa olmaz şartı ise hikmet ve iffet sahibi olmaktır. Hikmetle davranan, iffetle yaşayan bireyler ve bunlardan teşekkül edecek olan bir cemaat, bir hareket kuşkunuz olmasın bugünün dünyasında insanlık için “Medine” olacaktır.
