İnsan olarak, yaşadığımız şu fani dünyada, hayatımızı bir takım, ilke, prensip vede kural, kanunlara göre idame ettiriyoruz. İşte, tamda bu noktada, bu hayatı, neye, kime, nasıl, ne şekilde yaşamamız gerekir? diye bir soru karşımıza çıkıyor...
İnsanlar olarak, elbette bu kainatta yalnız değiliz. Biz insanlardan başka, irili ufaklı, herbirinin, bu kocaman kainatta, çok önemli görev ve sorumluluk, görev vede misyonları bulunan canlı, cansız yaratılmış, mahluklar da sözkonusu....
Bu kainat, kendiliğinden, durduk yere yada rastgele meydana gelmediği gibi, harekette etmiyor...
Mutlaka onu yapan, yaratan, yaşatan, tam, mükemmel, eksiksiz bir şelilde, çalışmasını, düzenini, yasasını, kural vede kanunu koyan, onu(kainatı) belli bir düzene koyan, onu inşa eden, ona özellik ve güzellikler (müsavvir), veren, şekil, suret, görev ve sorumluluk bahşeden, sayıları milyonlar hatta belkide, Allahu alem(en iyisini, doğrusunu Allah'ın (cc) bildiği), milyarlarca canlıdan müteşekkil, bu kainatı, belli bir uyum, düzen, mizan, denge, uyum içesisinde çalışan, çalıştıran yada çalışmasını sağlayan, yapılış, yaratılış maksatlarına uygun olarak, hiçbirinin bir başkasının sınır, yetki, sorumluluk alanına, sahasına girmediği, çizgi yada sınırını aşmadığı, herbirinin muhteşem bir şekilde, gayet disiplinli vede uyumlu olarak, herbirinin kendisine verilmiş olan görev, duygu, fonksiyon vede sorumluluk, sınır, çizgi, yasalara harfiyyen uyduğu bir nizam vede kainat....
İşte bu, devasa büyüklükteki, kainat içerisinde, hepsinden farklı vede "özel" olan, özellik, nitelik, marifet gibi husiyetleri bünyesinde barındıran bir varlık(HALİFE,AHSENİ TAGVİM) var...
İşte o varlık,(insan), gerek cüsse, kütle, hacim yada kapladığı yer açısından, bu koca kainatta, hiçte esamesinin okun(a) mayacağı, kadar küçük ancak, gerek yaratılış gereği olsun, gerekse özellik, nitelik, vizyon, misyonu, fonksiyonu açısından olsun, bu kocaman kainatı, meydana getiren, cisimlerin tümünden çok daha marifetli, aynı zamanda da fonksiyonel, akıl, ilim, irade, inşa, ihya, kendini geliştirme, iyiyi, güzeli, doğruyu seçme, yada doğruyu yanlıştan ayırdedebilme yeti, vede yeteneğine haiz daha birçok özellik yada niteliği bünyesinde barındıran haife "İNSAN"!!!
Aynı zamanda, İnsanın, diğer canlılardan farklı olarak, akletme, fikretme, okuma, anlama, inanma, fikir yürütme, kendini geliştirme, hükmetme, herşeyi kullanmanın yanısıra tapma, sığınma, abd(kulluk) etme ihtiyacı gibi bazı fıtri ihtiyaçları da sözkonusudur vede vardır...
İşte insanın, ihtiyaçlarını (inanma, ibadet, tapma, kulluk, dua vb.) giderebilmesi, bu kocaman, mükemmel açıdan belli bir düzene, dengeye, nizam vede mizana, ölçüye göre yaratılmış olan kainata, kainatı yaratan, düzene koyan, yatattığı şeylerin tamamının hertürlü ihtiyacını gideren,(Rab) yüce yaratıcı(Allah cc),İnsan denen bu varlığı,kendi adına yeryüzünü, inşa, imar, ihya etmesi için halife olarak seçmiştir...(amir, komutan, ihya, inşa yapan, üstün, Allah (cc) adına, yine onun çizmiş olduğu minval üzere, asla bu sınırı, çizgiyi aşmadan,(aşmaması gerekirken), Allah (cc) adına, külli olan(sonsuz sınırsız) onun izni, ilmi, kudreti, vede kudreti mevacehesinde,(çerçeve, sınır, alan) yeryüzünü kullanma, imar vede inşa etme, ekip biçme, herçeyi kullanma(amacına uygun, helal haram sınırlarına dikkat, riayet ederek), yürütme, hereket etme etki, yetki ve vazifesi ile donatılıp, vazıfelendirilmiştir...
Hani Rabbin, meleklere, “Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım” demişti...
Onlar, “Biz seni övgü ile tesbih ederken ve senin kutsallığını dile getirip dururken, orada fesat çıkaracak ve kan dökecek birini mi yaratacaksın?” dediler. Bakara 30
