Sorumluluk duygusunu yitirmemiş -ki bu imanın kalitesi ile açıklanabilir- Müslüman kendisini merkeze alarak; Müslümanların sorunlarıyla ilgilenir. Sorumluluğun tanımı olarak ayet ve hadislerde ?Allah´a ve ahiret gününe iman eden kimse? denilerek çerçevesi çizilmektedir.
Şu yer kürede genç yaşlı, kadın erkek, zengin fakir, yönetici veya yönetilen Müslümanların sorunların da ciddi anlamda benzerlikler görülür. İslam ülkelerinden birinde, Avrupa da veya ABD de Müslümanlar üzerine yazılmış kitaplara bakın, sanki Türkiye´de yazılmış gibi olduğu görülecektir.
Farklılıklar vardır. Ancak farklılıklar sorunların ele alınış ya da önceliklerine göre değişmektedir. Müslümanların sorunlarını; savrulma, sekülerleşme, haz ve hızın egemenliği, egoizm, geleneklerden kopma, cinsellik, dinden kopma, deist oldukları söylenmese de deist yaşam gibi sıralamak mümkündür.
Genel olarak Müslümanların gündeminde olan hedefler sıralanacak olursa; 2 anahtar, beden ölçüleri yerinde eş veya arkadaş, mide şöleni, sayfiye yerlerinde yaşam, yüksek gelir, diploma, kariyer ve makam gibi istekler olduğu görülecektir.
Sorumluluk duygusunu imanından (Allah, Peygamber ve ahret günü) alan kimseler; Müslümanların karşı karşıya kaldığı İslami ve insani sorunlara çözüm üretme konusunda bir çaba ve çalışma içerisindedirler. Ancak sorunlar listesinin başında hangisi yer almalı ya da daha ciddi sorun kabul edilmelidir.
Sorunların varlığının kabulünde eğitim, çevre ve kültürel faktörler etkili ve önemlidir. Örneğin köleliği kanıksamış bireylerin özgürlük gibi bir derdi olamaz. İffet değeri olmayan birinin gündemine nikah gelmez. Tevhidin egemenliği ideali bulunmayanların şirkten rahatsızlık duymadıkları gibi.
Müslüman bir kimliğin sahibi olan kadın ve erkeklerin yerel ve küresel sorunları konuştuklarına şahitlik yaparız. Yerel yönetimlerden merkezi yönetime, asgari ücretlerden yüksek ücretlere, Suriye´den Doğu Türkistan´a, bölgesel haydut İsrail´den kürsel haydut Amerika´ya kadar her şeyi gündeme alınır.
Tüm bunlarla birlikte daha net anlaşılsın diye söylüyorum İslamcı ailelerin namaz sorununu, yani namazsızlık sorununu ciddi anlamda gündemlerine alabildiklerini söylemek mümkün müdür? Müslüman ailelerde ergenlik yaşına geldikleri halde namaz kılmayan aile bireyleri ciddi anlamda bir sorun olarak görülüyor mu/görülmesi gerekiyor mu? Diploması, kariyeri ve sermayenin olmayışı bir eksiklik, yokluk, düşkünlük olarak kabul edilirken; namazın olmayışı, namazın kılınmayışı nasıl görülmekte ve karşılanmaktadır.
Hâlbuki namaz olmayınca bir şey olunamayacağını kitap ve sünnet söylüyor. Tabiî ki o namazın seccadesi yeryüzü olmak şartıyla!.. Namaz Müslümanların gündem maddelerinin ilkini oluşturması ve kılınan namazı seccade boyutunun 1 metreye 2 metre ölçüsünde değil; yeryüzünün seccade olması/kabul edilmesi tasavvuru ile bir namaz olması!
