“Bu kazanımları: Hiç kimsenin ama hiç kimsenin; mevkisi ve makamı ne olursa olsun; hırs, kin, çıkar ve siyasi ikbal adına; etnik kökeni, mezhebi ve partisi adına; heba etmeye hakkı yoktur.
Soğuk savaş döneminin çocukları; katı ideolojik çatışmaların acılarını yaşamış bireyleri; adalet ve hukukun göklerden beklendiği zaman dilimlerine tanıklık yapan; yaş gurubunda olan; kadın ve erkek Müslümanlar; içinde bulunduğumuz şu son 5 yılı endişe ile izlemekteler. Bir başka ifade ile yaşları ortalama 60 olan Müslümanlar; inançları uğruna inanılmaz büyüklükte bedel ödemiş insanlar; ülkemizdeki gelişmeleri endişe ile takip etmekteler.
Son 100 yılda kalemlerin yazmaktan haya ettiği, tarihin tanık olduğu için utandığı; batılı ve doğulu işgalci güçlerin bile hayret ettiği; öylesine acılar yaşadı ki; o acıların hikayesini dinlemeye yürek dayanmaz. Acılar; üç kıtadan ön Asya’ya sıkışmak, üç kıtada yüz binlerce şehit vermek, sadece Sarıkamış’ta tek kurşun atmadan 90.000 şehit.
Hilafetin kaldırılması; alimlerin sürgünü ya da idam edilmesi; üç kıtada kullanılan harfin değiştirilmesi; medrese ve tekkelerin kapatılması; ezanın Türkçeleştirilmesi ve 18 yıl okutulması; okullardan din dersinin kaldırılması; camilerde dahi Kur’an okutulmasının yasaklanması; çarşaflı kadınların ancak geceleyin dışarı çıkabilmesi; dindarların irtica adıyla suçlu ilan edilmesi; 1000 yıllık inanç, tarih ve kültürün ret edilmesi; yok sayılması. Düne kadar savaştığı “tek dişi kalmış” medeniyete vagon olması.
"TCK Madde 163- Lâikliğe aykırı olarak, Devletin içtimaî veya iktisadî veya siyasî veya hukukî temel nizamlarını, kısmen de olsa dinî esas ve inançlara uydurmak amacıyla cemiyet tesis, teşkil, tanzim veya sevk ve idare eden kimse iki yıldan yedi yıla kadar ağır hapis cezasıyla cezalandırılır.” Yazılı ve yazılı olmayan kanunlarla en doğal hakların Müslümanlara çok görülmesi. Dindarlara yalnızca hizmetli olma haklarının tanındığı; başörtüsünün yalnızca temizlikçi ve bakıcı kadınlara layık görüldüğü; İmam hatip okullarına yönelik acımasızca müdahaleler; 28 Şubat sürecinin BCG öncülüğünde ortaya konulan zulümler. 12 yaşından küçüklerin Kur’an okuyamadığı ve camiye gidemediği; dindarların fişlendiği ve en tabi insani haklarının bile ellerinden alındığı: kendilerini ifade edemedikleri zaman dilimleri.
O günlerden bugünlere gelindi. Yalnızca yurtiçinde değil; küresel anlamda sadece Müslümanlar değil; tüm mazlumlara umut olan ortamlar; Allah (cc) tarafından Müslümanlara ikram edildi. Şu an sahip olduğumuz kazanımları tek tek sayacak değilim. Ehline uzun cümle bile kurmak züldür. Ayıptır hakarettir.
Aksakallı ihtiyarların; gözlerinin rengini mahallesinin erkeklerinin görmediği iffetli hanımların yakarışları; delikanlı kız ve erkeklerin sevdası ve terlerinin birbirine karıştığı; Afrika’nın derinliklerinden Orta Asya’nın bozkırlarına kadar kıble ehlinin duası; Allah için mazlumlar adına kazanılmış; bu kazanımları:
Bu kazanımları: Hiç kimsenin ama hiç kimsenin; mevkisi ve makamı ne olursa olsun; hırs, kin, çıkar ve siyasi ikbal adına; etnik kökeni, mezhebi ve partisi adına; heba etmeye hakkı yoktur.
