Sevgili dostum! Yaklaşık 10 gündür Memleketimdeyim. Kitap Fuarı için geldiğim doğduğum topraklardan yine hayatıma yeni insanlar biriktirerek dönüyorum. "insan biriktirmek nasıl bir şey" diye sorabilirsin tabii bunun cevabı herkeste farklı tezahür eder. Bazı dönemler erdemli bir yalnızlığı boş kalabalıklara tercih ediyorum yani kalabalıklar arasında kendim bile başbaşa kalabilmeyi başarabiliyorum. Tabii ki Bu başarının sırrı şu an yaşadığım şehirde kimsenin beni tanımamasından kaynaklanıyor olmasındandır. Sözsüz konuşabildiğim arkadaşlarım, ıhlamur ağaçları şahidim.İlk başlarda şikayet ettiğim bu yalnız başınalığı artık seviyorum.
Tabi ki insanın hayatı yeknesak olmamalı hayatımın her döneminde rutinlikten nefret ettim her günümün farklı olmasına gayret ettim her gün ya da her hafta yeni bir insan, yeni bir mekan,yeni bir kitap ile hemhal olmayı hep arzu etmişimdir.
Geothe der ki:" insan kendini insanda tanırmış"
Gerçekten öyle. Hayat bir yolculuk, bir serüven düşe kalka büyüyorsun. Etrafındaki insanlar, okuduğun kitaplar, takip ettiğin insanlar nispetinde şekilleniyorsun.
Herkes kendi hayatının mimarıdır. Yönümü belirlemede bana yardımcı olan aile bireylerim olmasaydı nasıl bir hayatım olurdu? düşünemiyorum bile. Bugünlerde imza standımın önünü dolduran genç kızlar, delikanlılar, hemcinslerim, beyefendiler var. Bu benim için tarif edilemez bir mutluluk. Sevdiğim işi yapıyorum. Lakin sevdiğim işi yapabilmek için çok emek verdim, çok uykusuz kaldım, çok ağladım, hayatımın mimarı olabilmek için sabahlara kadar sözlük çalıştığım günlerimi anımsıyorum.
İlk kitabımı bitirir bitirmez (20 yıl önce) heyecandan sanki gözümü diktiğim yayınevleri bir benim kitabımı bekliyormuş hissine kapılarak posta yoluyla kapılarını aşındırdığımda "üzgünüm sizin kitabınızı değerlendiremiyoruz" dediklerinde,her seferinde yüzüme tokat yiyor günlerce ağlıyor umudumu kaybediyordum. Aradan zaman geçiyor tekrar yayınevlerine yöneliyorum cevap genelde ortalama olarak hep aynı. Bana göre yazdığım kitap çok iyiydi yayınlamaları gerekiyordu. "Beni henüz keşfedemediler demek" ile kendimi avutuyorum. Yazarının adını şu an hatırlayamadım ama "AYSEL" isimli Roman'dan hiç aşağı değildi, benim Romanım ayrıca şansızdım taşrada oturuyordum yayınevleri ile yüz yüze görüşememiştim posta ve sabit telefon ile olacak iş değildi.
Böyle avuntularla geçti yıllarım.
Tabii vazgeçmiyorum yazmaya ve okumaya kendimi geliştirmeye devam ediyorum.
Başka insanlar da kendimi tanımaya inşa etmeye gayret ediyorum. Söyleşi ve konferansları kaçırmıyor vaktimin çoğunu bu şekilde geçiriyorum. Taki yolum "Emine Şenlikoğlu" ile kesişinceye kadar bu şekilde süregelen bir yaşam sürdüm. Romanım kendisinden onay aldı masrafını üstlendim ve 1. Baskısı 2004 yılında olan "Temmuz sıcağı" adlı ilk Yürek ağrım yayımlandı mutluydum hem de çok... Ama mutluluk kısa sürdü. Dağıtımda, reklamda sıkıntı vardı. Öyle hayal ettiğim gibi olmadı. Tanınmadığımdan dolayı kimse kitabı mı almak için kuyruğa girmiyordu üzülüyordum. Fakat pes etmiyorum. Her gün çantama birkaç kitap koyuyor gittiğim her yerde manavda, markette, mahalle bakkalında kitabımı tanıtıyor genelde hediye ediyordum. Masrafını çıkarmak için bana yardımcı olan arkadaşlarımın vefasını unutamıyorum. Tabii yerel bir yazarsınız henüz kültür ve sanatta ileriye gidememiş bir şehirdeyseniz takip edilecek yollarıda bilmiyorsanız durumunuz zor.
Hayat bir süreç dedim ya Geride bıraktığım 20 yılda gazeteler, dergiler, internet siteleri, dördüncüyü bulan kitap sayım vesaire... koşuşturmalı ve dolu dolu geçen bir hayat. Geriye baktığım zaman doludizgin bir hayat yaşamışım ,azim ve kararlılığım sonucunda çok güzel insanlar biriktirmişim hayatımda. Bu da bir insanın kendisine yapabileceği en güzel yatırım. Kitap fuarlarını İşte bu yüzden seviyorum.Hem o çekici muhteşem kitap kokusu hem de onları yazan ve onlara hizmet eden, onlara sevdalı harika insanlar ile bir aradasınız. Nasiplenmek güzel bir şey. Bana böyle bir hayatı nasip eden yüce Allah'a çok şükür ediyorum.
Hayat yolculuğuma anlam katan insanlara, okurlarıma, dostlarıma binlerce teşekkür ediyorum. İyi ki varlar ve iyiki kitabın dünyasındalar. Vesselam... Necla Arpa Gülaçar (Kitap Ana Eserinden alıntıdır.)
