Toplumumuzda ne hikmetse özellikle zorunlu olmadığımız gönüllü faaliyetlerde çokça görülür. Ben katılmasam da olur, katılanlar yeter, zaten işler yürüyor. Ben olmayınca da olur yaklaşımı. Ayrıca göreve, toplantıya geç kalma, geç katılma karede görünme, ama işi başkalarına bırakma alışkanlığı.
Aktivist sanatçı Şanar Yurdatapan‘ın bir sözü vardı. Uçak beklemez ya da sen olmazsan yerin boş kalır diye. Devlet memuru olan, fabrikada çalışan, avukat olup duruşmaya katılan insanlarımız hep dakik olurlar. Zamanında mesainin başında, duruşma salonunda, tezgahın başında zamanında bulunurlar.
Aynı insanlarımız sivil hayatta, sivil toplum çalışmalarında istisna dışında aynı hassasiyeti göstermiyorlar. Ya söz veriyor toplantıya gelmiyor ya görev alıyor yapmıyor ya da vaktinde buluşmaya, toplantıya, görev yerine gelmiyorlar.
Sanırım bunun önemli bir sebebi farkına vararak veya varmayarak aldıkları görevde dünyalık bir menfaat görmemeleri, ahiret sevabını da gündemlerine alamıyor olmalarıdır. Sonuçta sevabı ben beklemiyorum dünyalık da bir kazancım yok katılmasam da olur, geç kalsam ne değişir ki yanlış anlayışıdır.
Şöyle bir söz vardır sen Allah rızası ve fedakarlık isteyen işlere uzak kalırsan Allah seni rızası olmayan meşgalelerle uğraştırır ve sevaptan da mahrum kalırsın. Yani kârdayım derken zarar da olursun.
Bazı insanlarımız da sivil ve dünyalık menfaat karşılığı olmayan işleri evi, ailesi olmayan, taraf etraf kaygısı olmayan, işin memuru insanların yaptığını zannediyorlar gibi geliyor bana.
Zira ne görev verilse bahanesi bitmiyor, mazeret üstüne mazeret üretiyor. Ben olmasam da olur, zaten işler yapılıyor. Benim olmamam, katılmamam bir şeyi değiştirmiyor ki, zaten yapanlar var anlayışı ile gönüllü olarak katıldığı halde bunun gereği görevlerini yapmıyorlar.
Şu söz asla yabana atılmaması gereken bir söz gibi geliyor bana. Sorumlu insan, ben olmazsam eksik kalır, benim yerim boş kalmasın, benim de sevap kazanmaya ihtiyacım var, ben olmazsam asla olmaz diyebilen insandır.
Hem bizim inancımızın emri değil mi aldığımız görevi vaktinde yapmak, buluşmaya vaktinde gelmek, ben olmasam da olur yerine ben olmazsam yerim boş kalır demek, borcunu vaktinde ödemek, ümmet işini şahsi menfaatinin önünde görmek, yarın demeyip hemen şimdi demek, neme lazım değil bana lazım demek.
Sanırım yeniden dünya ve ahiret anlayışımızı gözden geçirmeye, yeniden kendimizi sigaya çekmeye ihtiyacımız var.
Selam ve dua ile…
