Çöpzihin sahiplerinin kafalarının karışık olduğunu söylemiştik; buna çöpzihnin ürettikklerinin bozuk, eksik, sakat, sorunlu ve çözüm sağlamayacağını; buna mukabil manzumzihnin ürünlerinin sağlıklı, tam, düzgün, gerçek ve çözüm sağlayıcı olacağını ekleyelim. Birkaç örnek üzerinden ne demek istediğimizi vuzuha kavuşturmaya çalışacağız Allah'ın inayetiyle.
Misal; Allah mefhumuyla ilgili olarak zihnimizde istifli olan kelimelere şöyle bir göz atalım. Allah; yaratma, ibadet, kulluk, kâinat, insan, ruh, hay-ul kayyum, egemenlik, Rab, İlah, Melik, Rahman, Rahim, Basir, allam-ul guyub, rızık, Kerim, şirk, ortaklık, ke-hubbillah, hubben lillah, kitap, resul, resullulah, vahiy, kıyamet, adalet, vefa, azab-ul şedid, deist, ateist, laik, diriliş, zikir, Kur’an, Muhammed, kelimetun minellah, İsa, Halık, İbrahim, kelamullah, Musa, Cebrail, yuhyı ve yumit, Bedî, Fatır, semavat, arz… Ve daha pek çok terkip, kelime, terim ve kavram yazabiliriz; ancak daha azı veya daha çoğu maksadımızı değiştirmez.
Şimdi; bütün mesele söz konusu bu kelimeler arasında doğru/pozitif bir korelasyon/bağıntı kurup kuramamakla alakalıdır. Bu kelimeleri doğru bir bağ ile- ki bu akletmedir; bir başka ifadesiyle de İmandır- ilişkilendirdiğimizde yani kelimeler arasındaki kolerasyonu doğru bir şekilde kurduğumuzda ulaşacağımız sonuçlar şunlar olacaktır: Allah kendisinden başka ilah olmayan, göklerin ve yerin bir ve tek hâkimi, kendisine kulluk edip teslim olduğumuz Rabbimiz, melikimiz ve ilahımızdır. Yaratan, hükmeden, öldüren ve dirilten olarak Allah yaptığımız her şeyin karşılığını tam/vefa olarak verecektir. Müminleri cennet ile; kafirleri ise cehennemle muaheze edecektir…
Çöpzihinden ise rahatlıkla şu sonuçlardan biri veya bir kaçı ürün olarak ortaya çıkabilir: Deist, ateist, laik-deist, putperest/ müşrik, kullukta( ibadetlerde özellikle de namazda) gevşeklik gösteren, münafık ve benzeri tipler.
Bir başka örneği de kadınlar üzerinden vermeye çalışalım. Kadın; anne, kız kardeş, kız evlat, eş, erkeğinin elbisesi, erkeğinin kendisiyle sükun bulduğu huzur ocağı, nasihat, dövme, ayırma, boşanma, talak, mehir, faydalanma/mut’a, tarla, fazilet, kavvam, emzirme, adalet, bir tekiyle, ikişer, üçer, dörder, miras, ikiye bir, şahit, emanet, itaatkâr, zina, zani, muhsenat, salıhat, cennet, annenin ayakları, maruf, iddet, nüşuz…
Peki, manzumzihin bu kelimelerden ne tür bir fikir ve amel çıkarır? Her şeyden önce kadın, insan denilen yaratılmış bütünün tamamlayıcı parçasıdır. Ayrıca; annemiz, bacımız, kızımız, eşimizdir; kendisiyle sekine bulduğumuz sevgi yumağı, koruyucu elbisemiz, neslimizi devam ettirdiğimiz ekineğimiz; anlaşamadığımız zaman marufla hakkını vererek ve onurlandırarak serbest bıraktığımız yaşamdaki refikimizdir. Hata yaptığında nasihat ederiz; nüşuzunda ısrar ettiğinde ta’zir ederiz. O, erkeğe Allah’ın emeneti olduğu için bütün ihtiyaçlarını bir yük olarak omuzlanırız. O; ilahi rızaya ulaşma sebebimiz, cennet anahtarımız, neslimizin devam ettiricisi, cennet anahtarımız; onurumuz, haysiyetimiz, başarımız; sevgi kadar saygıya layık en değerli hazinemiz…
Çöpzihinden ise çıkacak olan şudur: Kadın; Erkeğe eşit veya ondan üstün bir birey, sadece kendisi ve kendisi için olan, sadece cinsel meta, neslin devamı için ihtiyaç duyulan dişi, kendisiyle hoşça vakit geçirilen bir hizmetkâr, içki ve kumar masalarının mezesi, reklam aracı, cinselliğinden para kazanılan hayat kadını…
Ancak; zihni neye göre, hangi yöntem ve hangi değerlerle tanzim etmemiz gerekiyor? Bunlar, elbette manzum bir zihin için hayati bir sorulardır. Yani, her isteyen zihnini istediği gibi tanzim edebilir mi, ettiğinde bu doğru bir düzenleme olur mu?
