İnsan sormadan edemiyor. Eğitim ve Kültür bakanlığı milli mi? Diyanet işleri Başkanlığı’nın hareket ve sorumluluk alanı nedir? Binlerce camii ne işe yarıyor? Milli olduğunu söyleyen yerel yönetimler; milli davranışlara katkıda bulunuyorlar mı? Evet! Bir de Sivil Topum Kuruluşlarımız var. Onların da yalnızca tabelaları mı var?
Bu soruları şunun için sordum; kültür ve inanç odaklı emperyalist bir işgal girişimine karşı; yani 14 Şubat sevgililer gününe karşı; adı sayılan bu kurum ve kuruluşlar ne yapıyor! Çok küçük yaşlardan ileri yaştaki insanlara kadar nikâhsız birlikteliği öneren ve içeren sevgililer günü ve beraberinde getirdiklerine karşı; dini ve milli duruş neden sergilen(e)miyor?
Eğer bakanlıklar ciddi anlamda milli bir duruş sergileyebiliyorlarsa; sevgililer günü her yıl artan müşterilerini nereden buluyorlar. Okullar ve üniversiteler hangi insan tipini üretiyor? Diyanet yüz binleri bulan -içinde gençleri olmayan, birkaç yaşlı cemaati olan- camileri ve din adamlarına rağmen; flörtlü/sevgilili gençler ve her yaş grubundan insan sayısı hızla artıyorsa; Diyanetin durduğu yer neresidir. Yerel yönetimler/belediyeler; mimarisi, şehir planı ve kamusal alanıyla; şehir sakinlerine din, tarih ve kültür alanında yaşanılabilir bir şehir sunmada durdukları yer neresidir? Tabelalarında çok anlamlı isimlere yer veren Sivil Toplum Kuruluşları; hedef kitlelerine karşı ortaya koydukları plan, proje ve yöntemleri meraka değer doğrusu. Milli ve dindar bir nesli hedefleyen STK’lar hedeflerini partilere ve hükümete ihale etmiş olmalılar ki; Türkiye’nin gündemini belirlemede ve katkı sunmada; önerileri ve tepkileri yok.
Emperyalist ve ahlaki değerleri hiçe sayan güç odakları/sistem; bir çok saldırı aracı ile insanlığı esir alma noktasında ilerliyor. Bu araçlardan biride 14 Şubat sevgililer günü. Bu günah, isyan, şehvet ve nikâhsız saldırı aracına karşı; bireysel, toplumsal ve devlet olarak dur denilmelidir. Sevgililer günü asla sıradan ve masumane bir gün değildir. Bu günün çok kötü yıkıcı, başta aile olmak üzere ahlaki, ekonomik, güvenlik ve sosyal sonuçları vardır. 14 Şubat sevgililer günü; Tüketim günüdür. Nikâh tüketme günü.
Bu yıkıcı ve yok edici günün farkında olan bazı ülkeler sevgililer gününü yasaklamışlardır. Suudi Arabistan'da resmi olarak da sevgililer günü kutlamasında kullanılan ürünlerin satışı yasaklanmıştır. Özbekistan, Türkmenistan, Malezya, Endonezya, İran ve Pakistan Sevgililer Gününü kutlamayan ülkelerdir.
Son yirmi yıldır yerel yönetimler başta olmak üzere, ülkeyi idare edenler; yetkililerle fotoğraf karesinde yer almak için yarış eden STK’lar; her başarısızlığın altında arandıkları gibi, bu sorunu da İsrail ve dış güçlere ihale edebilir; rahat koltuklarımızda kahvelerimizi içebilir miyiz!
