Şiir insanı düşünce odalarında oradan oraya çarpan, sarsan dizeler bütünüdür bence. Ustaca yapılmış söz dizimi sanatıdır şiir. Sözcüklerin zihinde oradan oraya atladığı sırada tutulup bir biri ardına sıralanan devrik cümleler değildir. Edebiyat sözcüğü "edep" kelimesinin kökünden türemiştir. Bu bağlamda edebi eserlerin ciddiyet barındırmayan öylesine yapılmış "günümüz modern şiiri" kılıfında her özgürlüğü hak görmelerini, şiir adı altında doğru bulmuyorum. Bu yüzden okurken ruhumun gerçek şiire susamış olduğunu hissettiğim bir kitaptan bahsetmek istiyorum. Bir cümlenin altında yatan binlerce anlam. Seç, beğen, al ruhuna, şifalan diye bağırıyor yatağı küften bir çocuk kitabının dizeleri. Kana kana işliyor okurun sezgileri üzerine şiirler.
Yatağı Küften Bir Çocuk ismini taşıyan şiir kitabında Mücahit Ocakden'in yaşamın bütününü ele aldığını söyleyebiliriz. Şairin naifliğinden esintiler taşıyor satırlar. Okur, ruhun bu yansıyan halini hissedebiliyor. Düşünürdür şair esasen. Ya da öyle olmalıdır diyebiliriz. Edebiyatın en derin ve zor kolunu oluştururken eline kalem değen herkesin şiir yazdığı iddialarının ortasında bu kitapla karşılaşmış olmanın gerçekten iyi geldiğini söylemeliyim. Derdi tasayı estetik duygulara salacak halde evriltebilmelidir şair. Bu anlamda da başarılı olduğunu düşünüyorum Mücahit Ocakden'in.
Kitap toplam yirmi altı şiirden oluşuyor ve umut kokan satırlarla karşılıyor okuru. Hayatın sıkıntıları üzerine umudu çağırıyor.
"değme keyfine ıssız kaldırımların
Umudu yarına saklayan yorgun sabahların
Tenhalığına çocuk parklarının
Ve yana yakıla içine çekilen girdabın
Karanlığına bulaş"
İnsan yaşamın acemisi olur mu? Oysa ustaca hayatlar yaşayan kişilerle çevrili etrafımız. İnsan ömrüne Acemi şiirin üzerinden bakmasını isterim bir de şiir severlerin. Öyle ki herkesin uzman olduğu bir döngünün içinde hayatın acemisi olduğunu kabullenenler belki de bir adım öndeler.
"Yerini yadırgayan bir çocuğun
Zeytin çekirdeğini doldurmayan telaşı
Üzerimde ütüsüz bir gömlek misali
Entarisi dar gelmiş, giydikçe yıpranan
Günlerin solgunluğu"
Milyarlarca insanın var olduğu dünyada insan yalnızca kendi tiyatrosunu oynuyor. İnsan kendinde mahkûmken dünya dönüyor, dönüşüyor. İnsana dair, yaşama dair dizeler sunuyor okuruna Mücahit Ocakden. Hayatın anlam arayışı içinde donanıyor okur. Düşünce yoksunluğunun modası içinde düşünmeden nasıl var olabilir insan? Bulmak için aramak gerek. Çokça sorular salıyor okurun zihnine şair. Konfor alanından naifçe çıkartıyor okuru. İnsansın sen, silkelen bak bir de böyle bir yön var yaşamın perdeleri arasında diyor adeta.
"bankı yalnız bir adam için hazırlayanlar
Sırt dönülen bu yaşamı
Bilmem, yaşar mı"?
Her cümlesinden hikâye çıkabilecek dizeleri şiirin büyülü ahenginde sunuyor şair. Adına yaşamak denmemeli, sadece nefes alıp verişin. Solukların arası anlam kazanmalı. Nitelikli eserlerle anlam katar okuyucu yaşamına. Kelimenin danslarına şahitlik etmişlik değildir sadece şiir okumak. Edebi lezzetin altındaki derinliklere ulaşmak, okuduktan sonra aynı insan olmamaktır.
Şiirlerini Edebiyat Ortamı, Yedi İklim, Mahalle Mektebi, Edep, Sade İmge gibi dergilerde okuduğumuz Mücahit Ocakden'in ilk kitabı olan Yatağı Küften Bir Çocuk 0cak 2023 yılında çıktı. Henüz şairin kalemiyle tanışmadıysanız diyebilirim ki şiirde aranan, şiirden beklenen vurucu cümleleri her başlık altında bulabileceğiniz bu kitabı okumalısınız..
Yolu açık olsun. Okurunu bulsun.
Mücahit Ocakden
Yatağı Küften Bir Çocuk
Çıra Edebiyat Yayınları
47 Sayfa
Kaynak: Kitap Haber
