Değişen ekonomik koşullar, yükselen maliyetler ve müşteri tüketim alışkanlarında yaşanan dönüşüm yeni arayışları tetiklemektedir. Bu arayışın çözümü; iş hayatının her alanında yaygınlaşan teknoloji gibi gözükse de, kurum stratejileri ve iş modellerinde köklü değişiklikler yapmadan beklenen çözüm gerçekleşmemektedir. Yapılan araştırmalar, beklenen çıkışın teknoloji ile değil, strateji ile olacağını vurgulamaktadır. Çünkü kurumların “dönüşüm haritaları”nı strateji belirliyor ve teknoloji, belirlenen dönüşüm haritasında hızlı karar ve yol alınmasını sağlıyor.
Ülke olarak kurumlarda köklü değişimi hayata geçirmeye yönelik önemli tecrübelere sahibiz. Bugüne kadar “Toplam Kalite Yönetimi” uygulamaları, “Altı Sigma” ve “Yalın Üretim” modelleri kurumlara önemli kazanımlar sağlamıştır. Ancak gerekli strateji, planlama ya da kaynak eksikliği sebebiyle sürdürülebilir olmamıştır. Bugünün asıl problemi ise; “kurumların yapısında bir fikri birçok kere denemek için yerleşmiş bir kültürün, yeterli insan kaynağının ve zamanın olmaması”dır. Bu açıdan inovasyonu yeniden konumlandırmak gerekiyor.
İnovasyonun yeni konumu; “kurumlara yeni ürün, yeni müşteri ve yeni gelir kalemi sunabilecek iş fikirlerinin başarılı bir şekilde ticarileşmesini” sağlayacak “Kurum İçi Girişimcilik” olarak belirlenmelidir. Çünkü bugüne kadar, “Toplam Kalite Yönetimi” ile şirketler; daha kaliteli olanı geliştirmiş ve müşteri memnuniyetini merkeze almış olsa da, bu hamle rakip şirketler tarafından tekrarlanabilir olduğundan, orta ve uzun vadede rekabetten ayrışmayı sağlayacak çözümler üretememiştir. Altı Sigma ve Yalın Üretim modelleriyle sıfır hata ilkelerini benimseyip müşteri memnuniyetini artırmış olsa bile, kurum bünyesinde sürdürülebilir kılınamamıştır.
Teknofest etkinliği ile bir kez daha şahit olduk ki; “öneri sistemleri ve fikir kutuları gibi uygulamalarla başlayan, Ar-Ge departmanlarının kurulmasıyla devam eden” inovasyon yaklaşımı yerini, “başarılı bir ticarileşme ile müşterilerin kullandığı ve şirket için yeni bir gelir kalemi oluşturan sürdürülebilir örnekler üretme” konumuna taşımak zorundadır. Girişimciliği yeniden kurumların içerisine taşıyan bu süreç iyi okunabilirse, “ülke çapında ekonomik istikrar, istihdam, yeni endüstriler oluşturan, teknoloji tabanlı ürünlerin pazara sunulmasını” hızlandırabilir. Kurum içi girişimcilik yolculuklarına rehberlik edilmesi ve başarı gösteren örnek vakaların paylaşılması için, teknopark kadar, “tekno-fark” oluşturacak fikirlere açık olalım.
