Hayatta herkesin bir mottosu var. Benimkisi: ?Fikirlerinize katılmıyorum ama onları savunmanız için canımı veririm.?
Bu anahtar söz hepimiz için tüm kilitleri açmaya muktedir
Dostum dediğim Orhan Miroğlu ile Feyza Altun arasındaki tartışmaya dair yazdıklarım Miroğlu için bana bir mektup yazma motivasyonu olmuş.
Virgülüne dokunmadan aşağıda yayınlayacağım satırlar giriş mottomun bana vaz ettiği bir yükümlülük tabii ki.
Ben tartışmaya dair yazıma AKP´yi savunmanın zorlukları minvalinde başlık koymuştum. Miroğlu´nun mektubunu okurken aynı zorlukların baki olduğunu bir kez daha gördüm ve düşündüm.
Sevgili Miroğlu parçası olduğu Akparti´yi eleştirmeden kavramsallaştırdığı analizi ile tıpkı programda yadırgadığım şekilde bir kurguyu ortaya koydu.
Bu kurgunun özellikle HDP´ye yanıt hakkı doğuran ve bilistifade CHP´yi de tam da seçim öncesi beka dili ile kategorize eden bölümlerini de bu kapsamda düşünmek gerek.
Bu konuda iktidar argümanlarını karşı tarafın kendini sorgulaması için ardı ardına sıralarken arada sorduğu bir sorunun iktidar cenahında neredeyse dolabın en ücra köşesine atılmış olduğunu da gözden kaçırmamak lazım.
Miroğlu şu şekilde yazıyor: Türkiye çeşitli sebeplerle, PKK´nın şiddet ve teröre dayalı stratejilerini 35 yıl ve büyük acılar bahasına tolere etti. Bu şiddet ve terörün siyasi, sosyal, tarihi ve kültürel sebepleri üzerinde durmadı.
