“Geçmekte olan kendi hayatımızdır. Kendi ölümümüzdür izlediğimiz” mottosuyla kendini öne çıkaran eser ile ilgili şu ifadeler eseri, okuyucu nezdinde, ‘etrafını cami, ağyarını mani’ bağlamında nitelikli onlarca eser okunmuş gibi olacaktı…
“Okumak bu hayatı, salt seyirci olduğumuz, akışını izlediğimiz, şu veya b u hedeflere koşulduğumuz ve çok kez tükenmesini beklediğimiz ve artı telafi etme şansına sahip olmadığımız hayatımızı yoğunlaştırır. Edilgenliği bükerek hayatın karşısında bir seyirci olmaktan bizi kurtarır.
Vakit ya da para… Bunların bahaneler olduğunu hepimiz biliyoruz. Oysa sıradanlaşmaya karşı direnmek zorundayız. Geriye dönüp baktığımızda bir çölün boşluğunda değil, bir serüvenin yoğunluğuyla ürpermeli yüreğimiz.
Hayat aldırış etmez, gözlerimizin yaşına bakmaz. Öyle ya da böyle geçiverir… Ama geçen kendi hayatımızdır, kendi ölümümüzdür izlediğimiz…
Bu hayat okumayanlar için ikinci sınıf bir hayattır.
