1/10
Hükümdar, devlet işleri için âlimler ve cihan görmüşlerle istişare etmelidir.
2 / 10
Hükümdar, memleket meselelerinde acele etmemelidir. Kuşkulu bir durumda, konunun doğrusunun ortaya çıkması için araştırılmasını emretmelidir.
3 / 10
Hükümdar, görevlerini eksiksiz yerine getirip getirmediklerini görmek için adamlarını gizli bir şekilde sürekli denetlemelidir.
4 / 10
Hükümdar, haftada iki gün Dîvân-ı Mezâlim´e oturup, halkın şikayetlerini bizzat dinlemelidir.
5 / 10
Hükümdar, memurlarına, halka kibar davranmalarını öğütlemeli ve onları denetlemelidir.
6 / 10
Meselelere anında müdahele edilebilmesi için hükümdarın dört bir tarafta casusları olmalıdır.
7 / 10
Hükümdar, her şehirden dini hükümleri kollamakta dikkatli, kalbinde daima Allah korkusu taşıyan, içinde kin ve düşmanlık beslemeyen kişiler bulup seçerek kendilerine şöyle buyursun: ?Bu şehri ya da bu bölgeyi sana emanet ediyoruz; ahirette Hak Teâlâ´nın bizi sorumlu tuttuğu şeyden biz de seni sorumlu tutarız.?
8 / 10
Hükümdar; din işlerinin tetkikini, farz ve sünnetlerin muhafazasını, Allahü Teâlâ´nın buyruklarının icrasını ve din ulemasına ihtiram ve geçimlerini Beytü´l-Mâl´den teminini sağlamalıdır.
9 / 10
Hükümdar, vazife verme yetkisini sadece bir kişiye vermeli ve bu kişi birini görevlendireceği zaman bizzat kendisi görevlendirmelidir. Bu görev verildikten sonra zât-ı âlilerinin huzurunda imza edilmedikçe icra edilmemelidir.
10 / 10
Hükümdar, önemli bazı geçitlere düzenli bir şekilde haberci göndermelidir. Bu işin hükümdar geleneği olduğunu göstermek, 50 fersahlık bir bölgede gece gündüz meydana gelen bütün olaylardan haberdar olmak demektir.
Kaynak: tarihikadim.com
