Ruhi olduğu kadar maddi sahada da gerçekleştirmek için vazifelendirildiği islah hareketini başarıya doğru sevk etmek için Muhammed (as), nasihatçi rolünde çalışmakla yetinmiş olsaydı, cemiyetin gerçek menfaat ve faydası lehine hareket etmemiş olurdu. Sadece bir devlet tesis zarureti değil aynı zamanda, dini öğretim ve hükümet otoritesinin bizzat onun elinde toplanması zarureti de vardı. Hedef, ahlaki disipline ve siyasi özgürlüğe sahip bir toplum oluşturmaktı. O ileride adil, emin ve ehliyetli bir devlet başkanı, kuracağı devletin ekonomik durumunu düzeltecek ve ahlak felsefesini oluşturacak, gelecek nesillere iyi bir öğretmen, öğrencileri de kıyamete kadar örnek şahsiyetler olarak gösterilecek bir nesil yetiştiricisi, iyi bir eş, iyi bir baba ve mürebbi ve aile reisi, orduları yönetecek ve savaş taktiklerini iyi bilecek bir komutan olabilmesi için bütün bu deneyimlerden geçmesi gerekirdi. Bundan dolayı Muhammed (as) daha küçük yaşlardayken mevzubahis olan deneyimlerin tümünü Allah'ın programı dâhilinde yaşamıştır. Tek kelimeyle, İslam peygamberi hem nübüvvet hem de imamet görevlerine sahipti. İnsanlara hitabı hem dünyaya hem de ahirete çağırıyordu. En güzel hayat! Yani hem Allah hem ekmek! Hem ibadet hem adalet!
