Koronavirüs darbesinden dolayı gerçekten de “Nerede o eski bayramlar?” dediğimiz bayramın son günü bugün...
Yarın ise 27 Mayıs. Askeri darbenin 60. yılı.
Ne veba darbesi ne de askeri darbelerin tekrarı olmayan, bayramın bayram olarak kutlanacağı o nazlı günleri özlemle/iştiyakla arıyoruz...
Cep telefonunda internette ya da televizyon başında geçen değişik bir bayram oldu. Aslında sadece adı “bayram” idi. O duyguyu sesli ya da online görüntülü aramalar da olmasa hissetmeyecektik.
Yaşayan herkesin aradan yıllar geçse de, hatırlayacağı bir bayram oldu. Kesinlikle unutulmayacak kanaatimce. 2020 yılı unutulmazlar arasına girdi. 20-20’yi sevmiştik. Milenyumda vebayı yaşadık, eve kapandık. Panikledik. Yaşlılarımıza daha bir özenle sahip çıktık.
Son asrın çocukları her şeyi gördü. Asrın başında elektrikle tanıştık. Sonrasındaki buluş telefon oldu. Derken küçücük bir kutuya teslim olduk. Hepimizi esir aldı. Ona sonradan “aptal kutusu” da dendi. Televizyon girdi hayatımıza. Havadaki uçaklar, hızlı trenler, yeraltında metrolar, denizaltılar. Derken cep telefonu icat oldu. Bu kadar hızlı teknolojik gelişmeler yaşanırken, bir gram ağırlığı olmayan bir canlı, dünyayı yuttu adeta. Veba dünyayı sardı.
Elon Musk isimli bir yatırımcı, güneş ısısıyla hareket eden araçlar üretti. Uçan arabalar, önümüzdeki yıllar hayatımızın normalleri arasına girecek. Derken uzayda koloni kurmaktan ve uzayda film çekmekten bahsetmeye başladı.
“Günümüz insanının şaşıracak neyi kaldı?” diye düşünüyorum. Uzaylılarla temas olabilir. Videolar yayınlanmaya başladı. Onlarla Amerika’da 51. Bölge’de temas kurulduğu medyadan servis edilmeye başlandı. Gerçi muhtemelen biz de onlara göre uzaylıyız, onlardan çekinmemize gerek yok. İşin latifesi bir yana, ölüme de çare bulunursa, değmeyin keyfimize diyeceğim, fakat virüsün dünya nüfusu planlaması için türetildiği, aşırı nüfus artışının önüne geçmeye dönük bir çalışma olduğu, aşı yöntemi ile hem kısırlaştırmanın hem de çiplenmenin yolunun aralandığı konuşulur oldu.
Dolayısıyla yaşatmaya dönük değil, öldürmeye, soykırım uygulamaya dönük bir çalışma bu. Bill Gates’in kendisi de “dünyayı bir soykırım kurtarır” diye de net bir cümlesi var zaten.
“Velhasıl şaşıracak neyimiz var?” diye düşünmeye devam edince, ülkemize şaşırıyorum. 83 milyon insanımız, siyaset adı altındaki "kutuplaştırma-ötekileştirme" meramıyla adeta kanlı bıçaklı hale getirildi. Silahlanan, ölüm listeleri yapan bir nesil türedi. Allah bizi o günleri görmekten uzak etsin. Bunların hiçbirine gerek yok, nasılsa hepimiz ölümlüyüz.
Başkasının eliyle silahıyla değil, Allah’ın verdiği ömrü normal şartlarda tamamlamak ve yatağında ele güne muhtaç olmadan göz yummayı mümkün kılsın.
Kurban Bayramı'nda konuşacağımız konuların daha farklı, daha yumuşak, daha nezih, daha motive eden şeyler olmasını umut ederken, ömrümüzün en değişik Ramazan Bayramı'nı, son gününde de olsa tekrar tebrik ederim.
Eski bayramları aratmayan ve siyaset yapanların millete efendi değil, hizmetkâr olmaya talip olduğu bayramlarda buluşmak nasip olsun.
